Kültür-sanat emekçileri, kriz bahanesiyle servislerinin kaldırılmasını protesto etti
20 Aralık 2018 20:10
Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın ekonomik kriz ve bütçe yetersizliği bahanesiyle personel servisini kaldırmasına kültür-sanat emekçilerinden tepki geldi. Devlet Opera ve Balesi’nde eylem yapan KESK üyeleri, “Krize bir sebep olmadık, bedelini de biz ödemiyoruz” dedi
Kültür ve Turizm Bakanlığı, ekonomik krizi ve tasarruf tedbirlerini bahane ederek Devlet Opera ve Balesi personel servislerini kaldırdı. Karar, KESK’e bağlı Kültür Sanat-Sen üyeleri tarafından Ankara’daki Devlet Opera ve Balesi Binası’nın sanatçı girişi kapısında bir basın açıklaması ile protesto edildi.
Kamu emekçilerinin toplusözleşme ile aldığı zamların yılın ilk üç ayında eridiğini, maaşlara beklenen zamların türlü artış ve hilelerle gasp edildiğini, halkın en temel ihtiyaçlarının %50’nin üzerinde oranlarda zamlandığını söyleyen kültür-sanat emekçileri, “Buradaki asıl mücadele enflasyonla mücadele değil, yılın sonunda asgari ücretlinin, işçinin, kamu emekçisinin, emeklinin maaş artışlarını aşağı çekme mücadelesidir” dedi.
Türlü alicengiz oyunları ile vermemeye çalıştıkları enflasyon farkı zamlarına ek olarak yıllardır kullanılan personel servislerinin “bütçe yetersizliği” gerekçesiyle kaldırılmasına tepki gösteren kültür-sanat emekçileri, açıklamalarını da şöyle sonlandırdı:
Bir yılda 4’ü uluslararası olmak üzere 5 festival ve 2 ilde opera bale günleri düzenleyen, yurtiçinde ve dışında onlarca turne düzenleyen, müdürlük programlarına bakıldığında yine yüzün üzerinde eser ve konser sahneleyen Devlet Opera ve Balesi’nin bütçesi 13 servise yetmemiştir.
Yine tasarruf denince akla en düşük gelirliler gelmiştir. Sabahın erken saatlerinden gece yarılarına kadar bayram, hafta sonu, resmi tatil demeden çalıştırılan sanat emekçileri olarak servis hakkımızdan vazgeçmiyoruz. Ve yine tekrarlıyoruz: Krize bir sebep olmadık, bedelini de biz ödemiyoruz. Servis hakkımız engellenemez.
Devlet Opera ve Balesi’nde 19 servis aracının sözleşmesi iptal edildi
Ankara Devlet Opera ve Balesi’nde 250 sanatçı ve çalışanın kullandığı 19 servis aracının sözleşmesi iptal edildi.
20 Aralık 2018 Perşembe 13:15
Devlet Opera ve Balesi’nde 19 servis aracının sözleşmesi iptal edildi
Cumhurbaşkanlığı, dev araç filosuna rağmen 30 araçlık yeni personel taşıma ihalesi açarken Ankara Devlet Opera ve Balesi’nde 250 sanatçı ve çalışanın kullandığı 19 servis aracının sözleşmesi iptal edildi.
Tüm kamu kumrularında uygulanacağı ifade edilen tasarruf tedbirlerinin dışında bırakılan Cumhurbaşkanlığı, araç filosunun yanı sıra 39 yeni otomobil kiralama ve 30 araçlık servis ihalesi açarken Ankara’daki sanatçıların servis araçları ellerinden alındı. Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürlüğü, Ankara şubesinde yaklaşık 250 sanatçı ve personelin kullandığı servis araçlarının yüklenicisiyle olan sözleşmesini feshetti. Genel Müdürlük tarafından çalışanlara yapılan bildirimde, 19 araçtan oluşan servis filosu sözleşmesinin “bütçedeki tasarruf tedbirleri” kapsamında iptal edildiği, sanatçıların ve çalışanların bundan böyle kendi imkânlarıyla iş yerlerine gelip gideceği bildirildi.
’13 SERVİS ARACI YETER’
Bütçe ve krizin bahane edilerek personel servislerinin ellerinden alındığını ifade eden sanatçılar duruma tepki gösterdi. 19 servis aracının tamamen kaldırılmak yerine çeşitli durakların birleştirilebileceğini ve 13 servis aracıyla tüm çalışanların taşıma işlemlerinin yapılabileceğini ifade eden opera ve bale personeli, kararın geri alınmasını istedi. Sanat emekçilerinin servis hakkından vazgeçmeyeceğini ifade eden Kültür, Sanat ve Turizm Emekçileri Sendikası, Ankara Devlet Opera ve Balesi Binası’nda bugün bir açıklama yaparak kararı protesto edeceklerini bildirdi.
Flormar’dan Cargill’e, TARİŞ’ten 3. Havalimanı’na, Gripin’den Makro Uyum Market’e, TOKİ işçisine yurdun dört bir yanında işi için, ekmeği için, çocuklarına onurlu bir gelecek bırakmak için direnenleri,
Sendikal hak ve özgürlükler mücadelesi verdikleri için OHAL KHK’leri ile sorgusuz sualsiz işinden, ekmeğinden edilen, kamu emekçileri mücadelesinin yüz akı KESK’lileri,
Kısa çöpün uzun çöpten hakkını alma mücadelesini dur durmak bilmeden sürdürenleri buradan, Samsun’dan, yürekten selamlıyoruz.
Birileri ne kadar inkar etmeye devam etse de ülkemizde her geçen gün derinleşen bir ekonomik kriz yaşanıyor.
Bin bir çeşit Ali Cengiz oyununa başvurulan resmi rakamlar bile artık ülkede yaşanan işsizliği, hayat pahalılığını gizlemeye yetmiyor.
Faizden, ranttan beslenen %1’lik mutlu azınlık dışında kalan %99 olarak hepimiz bu krizi iliklerimize kadar yaşıyoruz.
İşsizler ordusu hemen her gün işsiz kalanlarla gittikçe büyüyor. İflas eden iflas anlaşması ilan eden firmalar kervanının her gün onlarca firma, işyeri ekleniyor.
Alış verişe, markete, pazara gittiğimizde, cebimizden çıkan paradaki artış, küçülen poşetlerimiz, artan borçlarımız, adeta “kriz var” diye bas bas bağırıyor.
Ancak tok aç olanın halinden anlamıyor. Ülkeyi yönetenler bu sese kulak tıkamaya “ekonomi tıkırında, her şey yolunda” nutukları atmaya devam ediyorlar.
Hem kriz, miriz yok, hepsi manipülasyon diyorlar hem de yaşanan krizin faturasını
Hem Mavi yakalısından beyaz yakalısına,
İş güvencesi tamamen ortadan kaldırılmak istenen kamu emekçisinden, kıdem tazminatına göz konulan işçisine,
Açlık sınırının altında bir ücretle, 1.603 TL ile yaşam mücadelesi veren asgari ücretliden, onca yıllık emeğinden sonra sefalete terk edilen emeklilere,
Gübre ve mazot giderlerini karşılayamadığı için toprağını ekemeyecek hale getirilen köylüden, dükkânını siftah etmeden kapatan küçük esnafa kadar,
Toplumun %99’u olarak bizlere kesmeye çalışıyorlar.
Hem “kriz, miriz yok, dış güçlerin, emperyalistlerin komplosu var” diyorlar. Hem de ülkeyi sanayiden imalata, tarım ürünlerine kadar dışarıya bağımlı hale getiren, borç batağına sokan, ucuz emek cennetine çeviren emperyalizmin ekonomi politikalarına, neo liberal politikalara daha çok sarılıyorlar.
Emek karşıtı, doğa düşmanı, sermaye yanlısı neo liberal politikaların daha da acımasız bir şekilde sürdürmek için krizi fırsata çeviriyorlar.
İşçilerin kıdem tazminatının fonla, kamu emekçilerinin iş güvencesinin son kırıntılarının esnek, performansa dayalı çalışmayla, kamusal emeklilik ve sosyal güvenlik hakkımızın ise üç yıl süreli zorunlu Bireysel Emeklilik Sistemi ile yok edilmesi hedefleniyor.
Krizin faturasını ücretli kesimler başta olmak üzere yoksul halkın sırtına yıkmak için her yola başvuruluyor.
İşten çıkarmalar, zorla ücretsiz izine çıkarmalar, angarya çalıştırma, mesai ücreti nöbet ücreti ödememe gibi çalışma hakkımızı ortadan kaldıran saldırılar gittikçe artırılıyor. Sağlıkta acil durumlar dışında malzeme kullanılması engelleyen düzenlemelerle hayatımız tehlikeye atılıyor.
Açıkladıkları her paketten, mecliste görüşülmeye devam edilen bütçe yasa tasarısından ülkenin kaymağını yiyen yabancı tekeller başta olmak üzere büyük patronlara yeni teşvikler, vergi indirimleri müjdeler çıkıyor. Sıra bize gelince en temel ihtiyaç maddelerinin %50 zamlandığı koşullarda göstermelik olarak yapılan %10 indirim kampanyasını “enflasyonla topyekûn mücadele” diye yutturmak istiyorlar.
Milleti soyup soğana çeviren vergileri, zamları görmezden geliyorlar. Bunun yerine kuru soğan üreticisinin ambarına, deposuna düzenledikleri baskınları enflasyona mücadele diye yutturmak istiyorlar.
Açıklanan her yeni 100 günlük programla işverenlerin yüzü güldürülüyor, bizim ise yüzümüz, gözümüzü dağıtılıyor.
Enflasyonu düşürmek için değil düşük göstermek için türlü türlü yollara başvuruluyor.
Eylül ayı enflasyonu yüzde 6.3 çıkınca ilk işleri TÜİK başkan yardımcısını görevden almak oldu. Yerine kimi getirdiler? Bakınız dostlar, burası çok önemli…Hazine ve Maliye Bakanı’nın, Enerji Bakanlığı döneminden mesai arkadaşını getirdiler.
Enflasyon anında düşmeye başladı. Kasım ayında enflasyon eksi çıktı. Bir önceki aya yani Ekim ayına göre yüzde 1.44 geriledi. Bana kızmayın dostlar ben TÜİK’in yalancısıyım.
Buradan hepinize soruyorum. TÜİK’e göre enflasyon düştü. Peki, sizin enflasyonunuz düştü mü?
Asgari ücretliler, işçiler, kamu emekçileri, emekliler size soruyorum?
Sizin enflasyonunuz düştü mü?
Çitçiler,
Bafra’da, Alaçam’da, Yakakent’te, Ondokuzmayıs’ta ülkenin en kaliteli çeltiğini üreten, ama geçen yılın altında fiyat teklif edildiği için çeltiği elinde kalan çiftçiler size soruyorum. Sizin enflasyonunuz düştü mü?
Fındık üreticileri,
Toprak Mahsulleri Ofisi tarafından fiyatı her yıl Ağustos ayında açıklanan ama bu yıl TMO fiyat açıklamasını Kasım ayına bıraktığı için İtalyan Fındık tekelinin insafına terk edilen fındık üreticileri size soruyorum? Sizin enflasyonunuz düştü mü?
Bir daha soruyorum. Enflasyonu düşen var mı? Düştüğü iddia edilen bu enflasyon sizin enflasyonunuz mu?
Elbette ki düştüğü iddia edilen enflasyon bizim enflasyonumuz değil. Üretici ile tüketici enflasyonu arasındaki makasın yirmi puan açıldığı, enflasyon sepetindeki 407 ürünün sadece 108’inin fiyatlarında düşüş yaşanırken 261 ürünün fiyatının arttığı koşullarda enflasyonun düştüğüne inanmak akıl karı değildir.
Zaten ülkeyi yönetenlerin de hedefi enflasyonu düşürmek değil, düşük göstermek. Bakınız burası da çok önemli. ..Enflasyonu niye düşük göstermeye çalışıyorlar? Yılın sonunda asgari ücretlinin, işçinin, kamu emekçisinin, emeklinin maaş zammını düşük tutmak için..
İşin özü ülkede yaşanan krizin faturası sömürü, talan, yağma ve baskı düzeninden beslenen %1’e değil, bu düzenin mağduru olan %99’a kesilmek isteniyor.
Bunun için “hepimiz aynı gemideyiz, gemi batarsa hepimiz batarız, kemerleri biraz daha sıkın” nutukları atmaya devam ediyorlar. Bu işsizliğe, yoksulluğa, güvencesizliğe alışın demekten başka bir şey değildir.
Bizi geminin batması ile tehdit edenlere sesleniyoruz:
Biz bu geminin yol alması için işimizden, ekmeğimizden, canımızdan fazlası ile fedakârlıkta bulunduk.
Bizi hep büyüme masalları ile oyaladınız. Ama yıllardır vazgeçmediğiniz neo liberal politikalarla birilerinin serveti büyürken bizim sorunlarımız büyüdü. Gelirimiz küçüldü, borçlarımız arttı.
Sadece ekmeğimizi küçülmedi. Yaşadığımız doğa da alabildiğine tahrip edildi. Kentler yandaş inşaat firmalarınca dikilen beton yığınlarına, topraklarımız, yaylalarımız, derelerimiz HES’lerin ruhsatsız maden ocaklarının talanına terk edildi.
On yılda iki yüzden fazla HES yapılması yetmiyormuş gibi yüz elli tane daha HES yapılması planlanan bu güzelim ‘Karadeniz bölgesi HES denizine’ çevrildi.
Tarım, çiftçilik, besicilik bitirildi. Bu bereket fışkıran topraklarımız olmasına rağmen samandan buğdaydan, pamuktan ete kadar her şeyi dışardan ithal eden hale getirildik. Üç tarafımız denizle çevrili ama balığı bile ithal eder hale getirildik.
Bu düzende yıllardır kaybeden hep biz olduk.
Adaletsiz vergi sistemi ile bir birinin kopyası bütçelerle, özelleştirmelerle, kamunun tasfiye edilmesi ile hak arama yollarının kapatan, insan hakları ihlallerini körükleyen güvenlikçi politikalarla, darbelerle, sıkıyönetimlerle, OHAL’lerle, grev yasakları, sendikal hak ihlalleri ile KHK’lerle, sorgusuz sualiz ihraçlar, açığa almalar, sürgünlerle, doğayı talan eden, yaşam alanlarımızı yok eden ranta dayalı betonlaşma ile çarpık kentleşme ile fatura hep bize kesildi.
Dolayısıyla yıllardır hep kaybedenler olarak bu düzene borcumuz yoktur. Tam tersine alacağımız var.
Biz bu ülkenin emekçi kesimleri, yoksullaştırılan halkı olarak ülkeyi uçurumun kıyısına sürükleyen politikaların bu politikalardan nemalanan %1’in faturasının bizim sırtımıza yıkılmasını kabul etmiyoruz.
Artık nefes almak istiyoruz.
Bunun için;
Elektrik, doğalgaz, su, akaryakıt, ekmek, toplu taşıma gibi temel ihtiyaçlara yapılan zamların geri alınmasını, zam yapılmamasını,
Tüm yükü emekçilerin sırtına yıkan vergi adaletsizliğine son verilmesini,
Kriz bahanesi ile yaşanan işten çıkarmalara, ücretsiz izinlere son verilmesini,
Rekor üstüne rekor kıran enflasyon karşısında başta asgari ücret olmak üzere ücretlerimizde-maaşlarımızda yaşanan erimenin gerçek enflasyona göre satın alma gücümüzdeki azalma ve ekonomik büyüme oranları dikkate alınarak telafi edilmesini,
Hem Yeni Ekonomi Programındaki hem de Merkez Bankasının yenilediği enflasyon hedefleri ile hükmünü çoktan yitirdiği tescillenen toplu sözleşmenin derhal yenilenmesini,
Kamuya alımlarda eşitsizliği artıran, torpilin, kayırmanın, kadrolaşmanın önünü açan mülakat, sözlü sınav, güvenlik araştırması ve arşiv kaydı uygulamasına son verilmesini,
Emeğin haklarını yok eden KHK’lerin iptal edilmesini,
OHAL KHK’leri ile herhangi bir hukuki delil ve mahkeme kararı olmadan işinden ekmeğinden edilen tüm kamu emekçilerinin işine iade edilmesini,
Kamu emekçilerinin iş güvencesini ortadan kaldırmayı hedefleyen her türlü güvencesiz istihdam uygulamasına son verilmesini,
Kadınların sürekli, güvenceli işlerde istihdam edilmesinin önündeki tüm engellerin kaldırılmasını, toplumsal cinsiyet eşitliğine duyarlı bütçe hakkının hayata geçirilmesini,
Herkese güvenceli iş ve güvenli gelecek sağlanmasını istiyoruz.
Sadece kendimiz için değil, herkes için;
Gündüzleri işsiz kalınmayan, geceleri aç yatılmayan bir ülke,
İnsanca bir yaşam, güvenceli bir iş, güvenli gelecek istiyoruz.
Değerli Dostlar,
Elbette ki bu talepleri sıralamak yetmiyor.
Taleplerimiz için hep birlikte omuz omuza, yan yana mücadele etmek gerekiyor.
Unutmayın, biz emeği, alın teri ile geçinen dünyanın en büyük ailesiyiz.
Emeğimizi hedef alan saldırıların dalga kıranı bizleriz. Emeğin birliği ve halkların kardeşliği için, bilimden yana, aydınlık bir gelecek için umut biziz.
Yeter ki, kol kola omuz omuza olalım. Yeter ki dünyanın en büyük ailesi olarak bizi bölmeyi, parçalamayı hedef alan oyunları boşa çıkaralım, birbirimize daha fazla kenetlenelim.
Yeter ki, yaşadığımız bu güzelim ülkeye özlenen baharı, beklenen aydınlığı getirmek için birlikte mücadele edelim.
Hepinizi KESK Yürütme Kurulu adına tekrar sevgi ve dostlukla selamlıyorum.
Demokrasi, Özgürlük, Kardeşlik, Barış Ve Eşitlik Yürüyüşümüz Devam Ediyor!
Emeğe karşı eşi görülmemiş saldırıların yaşandığı bir dönemde “Hak verilmez mücadeleyle alınır” ilkesini rehber edinen, kamu emekçileri mücadele tarihinin yapı taşı, fiili meşru mücadelenin açık adresi KESK 23 yaşında!
KESK’in 23. kuruluş yıl dönümü tüm emekçilere kutlu olsun!
KESK, sendikal mücadelenin demokrasi ve özgürlük mücadelesinin bir parçası olduğunu bilen kamu emekçilerinin mücadele örgütüdür.
KESK, bu ülkede hak verilmez alınır şiarını ilke edinenlerin yarattığı fiili ve meşru mücadelenin adıdır.
KESK, sendikal harekette kadınların eşitlik, özgürlük mücadelesinin yüzüdür.
KESK, faşizme karşı demokrasi, emperyalizme karşı bağımsızlık, savaşa karşı barış, baskılara karşı özgürlük, dinci gericiliğe karşı laiklik, ırkçılığa ve şovenizme karşı emeğin birliği ve halkların kardeşliği için mücadele eden kamu emekçilerinin sesidir.
KESK, kökleri toprağın derinliklerine inen ulu bir çınarın bilgeliğidir.
KESK’in tarihi Türkiye’de demokratik hak ve özgürlükler mücadelesinin tarihi ile bütünleşerek iç içe geçmiştir. Encümen-i Muallim’den TÖS’e TÖB-DER’e, TÜM-DER’e, TÜS-DER’e ulaşan, 12 Eylül karanlığını yırtanların tarihi KESK’in, KESK’lilerin tarihidir.
KESK’in tarihi kul anlayışından örgütlü topluma giden yolu açma ve geleceğe taşıma hedefinin tarihidir.
Onlarca yıldır sürdürdüğümüz mücadelemizde zorlu süreçlerden, çetin sınavlardan geçtik. Sendikal hak ve özgürlükler mücadelesini demokrasi mücadelesinin ayrılmaz bir parçası olarak görenler olarak her zaman emek ve demokrasi düşmanlarının hedefinde olduk.
OHAL koşullarında resmi kuruluşunu yapan KESK, bugün OHAL’den daha ağır koşullarda bir kez daha saldırıların odağında. Bir kez daha açığa almalarla, ihraçlarla, sürgünlerle, baskı ve şiddet politikaları ile emek ve demokrasi mücadelemizi bastıracaklarını sananların hedefindeyiz.
Temel hak ve özgürlükler mücadelesi yürüten, emeğin en yüze değer olduğuna inanan ve bunu yaşamlarıyla da kanıtlayan onlarca üyesini kurulduğu yıllarda faili meçhullerde yitiren KESK’in, bugün de aynı zihniyet ve ideolojiden beslenen iktidarın talimatıyla binlerce üyesi ihraç edildi, binlercesi açığa alındı. Gözaltı, tutuklamalar, soruşturmalar, cezalar tüm hızıyla devam ediyor.
Ancak geçmişte mücadelemizi engellemeye çalışan, bizi kapı kulu olarak görenler nasıl ki tarihin çöplüğündeki yerini aldıysa, piyasa değerleri, savaşa tapan ahlakları, derin kuyular gibi uğuldayan ağızlarıyla bunlar da bir gün çekip gidecekler. Şiddet ve dehşetleriyle, emeğe, akla, bilime, kültüre, sanata düşman karanlıklarıyla çekip gidecekler.
KESK ise önüne çıkarılan tüm engellemelerle, baskılarla yaratılan kuşatmaya inat dimdik ayakta olmaya devam edecek.
Elbette emeğin, barışın, kardeşliğin dünyasını yakınlaştıracak mücadeleyi yükseltmeden bu karanlık bulutlar kendiliğinden dağılmayacak.
Emeğin hakları mücadelesi sürdürenlerin, demokrasi, barış ve özgürlük isteyenlerin önündeki engellerin hiç olmadığı kadar arttığı bugün bizim için sadece bir kutlama günü değil, mücadeleyi yükseltme günüdür.
Bunun için emeği ile geçinen, krizden etkilenen, sosyal ölümü dayatan baskılara tepki duyan, birlikte ve ortak mücadeleye inanan tüm kesimleri; 9 Aralık’ta Samsun’da, 15 Aralık’ta Adana’da, 16 Aralık’ta Diyarbakır’da ve 22 Aralık’ta İstanbul’da “Krizin Bedelini Emekçiler Değil Krizi Yaratanlar Ödesin” anlayışıyla ve “Yoksullaşmaya, İşsizliğe Güvencesizliğe Karşı Birlikte Mücadeleye” şiarıyla yapacağımız bölge mitinglerine katılmaya çağırıyoruz.
23. yaşımızı kutlarken; emekleriyle, ödedikleri bedellerle bizlere bu onurlu tarihi bırakan arkadaşlarımızı saygıyla anıyoruz. Haklılığın ve kararlılığın mücadelesi ile dolu bu onurlu tarihe yeni sayfalar ekleyeceğimizden kimsenin kuşkusu olmasın.
Bugünden yarına umudu ve mücadeleyi büyütmeye devam edeceğiz.
28 Kasim 2018 Tarihinde Sendikamız Kültür Sanat-Sen Genel Sekreteri Hüseyin Çelik ve Genel Hukuk ve Toplu Sözleşme Sekreteri Deniz Ozsaygi Devlet Tiyatrolari Genel Mudurlugunde yapilan banka promosyonu ihalesine katilmislardir. Ihalenin ilk bolumu olan kapali zarf usulunde verilerin tekliflerin dusuk olmasi sebebiyle ihaleye katilan tum bankalarin açık artırmaya katılmalarını talep etmişlerdir. Vakıfbank, Ziraat Bankası,Halkbank,Akbank, Garanti Bankasi ve İş Bankasının temsilcilerinin katıldığı ihalede yapılan açık artırma sonucunda en yüksek teklifi kişi başına 2.475TL ile Ziraat Bankası vermiştir. Maaş promosyon bedeli tek seferde ödenmek suretiyle anlaşma bitimine müteakip ocak ayi icerisinde verilecektir.
3 madencinin yaşamını yitirdiği ikisinin de ağır yaralandığı maden cinayetindeki en büyük etkenin sendikasızlık olduğu belirtildi.
Zonguldak havasında ruhsatsız olduğu ileri sürülen maden ocağındaki patlama sonucu üç madenci yaşamını yitirdi, ikisini ağır yaralı. Daha Ermenek’teki ‘oğlum yüzme bilmezdi, nasıl hayatta kalacak’ deyine nine hafızalarımzda tazeliğini korurken, yürekler bir kez daha kavruldu. Maden sahibinin gözaltına alındığı cinayette asıl öldürücü etkenin ise denetimsizlik ve örgütsüzlük olduğu bir kez daha görüldü. Genel Maden İş Başkanı Mehmet Demirci, eski başkan Eyüp Alabaş ve konuya ilişkin değerlendirme yapan Hak İş Başkanı Mahmut Arslan’ın ortaklaştığı nokta, madencileri, kontrolsüz özelleştirme, sendikasızlaştırma ve örgütsüzlüğün öldürdüğü. Yüzde 1’den az Ruhsatsız maden ocağında meydana gelen patlamayı değerlendiren işçi temsilcileri görüşlerini, “İnşaat ve maden başta olmak üzere birçok sektörde ölümlü iş kazaların önlemenin en önemli yollarından birisi sendikal örgütlülüktür. Örgütlü iş yerlerinde, toplu sözleşme düzeni olan iş yerlerinde iş kazalarında ölüm oranı yüzde 1’in altında. Ölümlü iş kazalarının yaşandığı iş yerlerinin yüzde 99’u sendikal örgütlülüğün olmadığı yerler” sözleriyle özetledi. 2002’de 68 bin olan özel sektör üretimi 2011’de 1 milyon tonu aştı. Son 15 yılda özel ve kaçak madenlerde yaşanan madenci ölümleri 500’ü aştı. Özel ve kaçak madenlerdeki ölümlü kaza oranları kamudaki madenlere oranla daha yüksek. Kâr hırsının ve kamunun denetimsizliğinin yol açtığı ölümlerdeki en büyük etken ise AKP’nin 2004’te maden yasasında yaptığı değişiklik. Sonrasında zorunlu sigorta ve iş ve işçi sağlığı yasaları çıksa bile yetersiz denetimler ölüme yol açıyor. Üretim hızla kamudan özel sektöre kaydınlırken işçiler iki ölümden birine zorlanıyor. Maden işçileri ne göre “Ya madende kazada ölecek ya da işsiz kalacak, açlıktan öleceğiz.” dedi.
Her gün 4 kişi cinayete kurban Hak-İş Genel Başkanı Mahmut Arslan, evine ekmek götürme derdindekilerin iş kazalarında hayatını kaybetmesinin Türkiye’ye yakışmadığını ifade etti. “Biz ülke olarak bunu hak etmiyoruz. Maalesef her gün dört kişi iş kazalarında ölmeye devam ediyor. Buradan çağrı yapıyorum, gelin bu konuyu bir zihniyet konusu olarak görelim. Çünkü, bir şeylerin eksik ve yanlış olduğu ortada” dedi.
KÜLTÜR SANAT SEN olarak yaşamlarını yitiren madencilere rahmet,sevenlerine ve ailesinde başsağlığı diliyoruz.
“Yoksullaşmaya, İşsizliğe, Güvencesizliğe Karşı Birlikte Mücadeleye” şiarıyla bugün saat 14.00’da startını İzmir Gündoğdu Meydanı’nda verdiğimiz bölge mitinglerimizin ilki emek-meslek örgütleri, demokratik kitle örgütleri ve siyasi partilerin katılımıyla soğuk ve yağmurlu havaya rağmen coşkuyla gerçekleşti. Miting, 10 Ekim katliamında hayatını kaybeden barış güvercinlerimiz nezdinde emek ve demokrasi mücadelesinde hayatını kaybedenlerin anısına saygı duruşuyla başladı.
Miting, saygı duruşunun ardından ihraç edilen üyelerimiz için sahneye “GERİ DÖNECEĞİZ” diyerek çıkan üyelerimizin ardından, ekonomik ve sosyal krize ilişkin yapılan açıklamalarla devam etti. Ardından Yürütme Kurulumuz adına Eş Genel Başkanımız Aysun Gezen miting konuşmasını gerçekleştirdi.
Genel Başkanımızın İzmir Mitingi konuşması aşağıdadır. “Yoksullaşmaya, İşsizliğe, Güvencesizliğe Karşı Birlikte Mücadeleye”
Merhaba! İnsanca bir yaşam mücadelesinde tek sermayesi emeği, alın teri olanlar,
Merhaba! Gelmiş geçmiş bütün değerleri yaratan, gelecek güzel günlerin filizlerini ellerinde, yüreklerinde, beyinlerinde taşıyanlar,
Merhaba! “Bu sömürü düzenine itirazımız var, bu düzenin yarattığı krizin faturasını ödemeyeceğiz” diyen işçiler, kamu emekçileri, emeklikler, gençler, kadınlar merhaba..
Emek ve demokrasi mücadelesinde her zaman yan yana omuz omuza olmaktan gurur duyduğumuz dostlarımız merhaba, hoş geldiniz.
Hepinizi Kamu Emekçileri Sendikaları Konfederasyonu (KESK) adına sevgi ve saygı ile selamlıyorum.
Dünyanın ve yurdun neresinde olursa olsun yüreği aydınlık bir gelecek için çarpanlara buradan, İzmir Gündoğdu Meydanı’ndan, emeğin kürsüsünden selam gönderiyoruz.
Selam olsun! Sabahın sahiplerine.
Selam olsun! Sendikal hak ve özgürlükler mücadelesi verdikleri için OHAL KHK’leri ile sorgusuz sualsiz işinden, ekmeğinden edilen, kamu emekçileri mücadelesinin yüz akı KESK’lilere.
Selam olsun! Flormardan Cargille, TARİŞ’ten 3. Havalimanına yurdun dört bir yanında işi için, ekmeği için, çocuklarına onurlu bir gelecek bırakmak için direnenlere.
Sömürü, talan, yağma ve baskı düzenine kitap ile iş ile tırnak ile diş ile umut ile sevda ile düş ile direnenlere bin selam olsun..
Değerli Dostlar,
Hayatımızın her hücresine nüfuz eden bir ekonomik krizle karşı karşıyayız.
Siyasi iktidar “kriz miriz yok hepsi manipülasyon” dese de Ali Cengiz oyunları ile çarpıtılan resmi enflasyon ve işsizlik, gelir dağılımı verileri, üst üste yenilenmek zorunda kalan büyüme, enflasyon, işsizlik hedefleri bile ülkede yaşanan krizi teyit ediyor.
1980 askeri darbesi ile hayata geçirilen ülkeyi ucuz emek cennetine çevirerek uluslararası mali sermayenin yağmasına açan, tamamen borçlanmaya, dış finansmana, ranta, spekülasyona, betonlaşmaya dayalı ekonomik model hızla çöküyor.
Sadece Türkiye değil, emperyalistlerin dayattığı neoliberal politikaları hayata geçiren tüm çeper ülkeler krizle sarsılıyor. Merkezinde yaşadığı her krizi çeper ülkelere ihraç ederek soluklanan emperyalist kapitalist sisteme bağımlık derecesi yaşanan sarsıntının şiddetini belirliyor.
Yıllardır iktidarlarda olanların ısrarla sürdürdüğü neoliberal politikalar sonucunda her alanda dışarıya bağımlı hale getirilen, küresel kapitalizm her hapşırdığında nezleye yakalanan, her yabancı sermaye hareketinde fındıkkabuğu gibi sallanan bir ülkeye dönüştürülen Türkiye’de kriz daha derinden hissediliyor.
Gittikçe derinleşen kriz faizden, ranttan, sömürüden beslenen %1’lik asalak takımının dışında kalan %99 olarak hepimizin yaşamını alt üst ediyor.
İğneden ipliğe her şeye ardı ardına gelen zamlar devam ediyor. Kriz bahanesi ile sadece işten çıkarmalar, ücretsiz izinler artmıyor. Angarya çalışma, mesai ve nöbet ücreti ödememe gibi uygulamalar da gittikçe artıyor. İflas eden, kepenk kapatan, konkordato ilan eden firmalara her gün onlarcası ekleniyor. Sağlıkta acil durumlar dışında malzeme kullanılmasını engelleyen sözüm ona ‘tasarruf tedbirleri’ ile hayatımız tehlikeye atılıyor.
Değerli dostlar, bugün temel sorun krizin faturasının kim tarafından ödeneceği sorunudur. Ülkeyi yönetenler her zaman olduğu gibi bugün de yaşanan krizin faturasını ücretli kesimler başta olmak üzere yoksul halkın sırtına yıkmayı hedefliyor.
Ülkede yaşanan krizin faturası sömürü, talan, yağma ve baskı düzeninden beslenen %1’e değil, bu düzenin mağduru olan %99’a kesilmek isteniyor.
Bunun için;
Ülkeyi uçurumun kıyısına getiren “yeni meni olmayan” neoliberal politikaların tekrarından ibaret planlar-programlar hala çare olarak gösteriyorlar.
Açıkladıkları her paketten, mecliste görüşülmeye devam edilen bütçe yasa tasarısından yabancı tekeller başta olmak üzere büyük sermayeye yeni vergi indirimleri, teşvikler çıkıyor. En temel ihtiyaç maddelerinin %50 zamlandığı koşullarda göstermelik olarak yapılan %10 indirim kampanyasını “enflasyonla topyekün mücadele” diye yutturmak istiyorlar.
En önemlisi, kriz emeğe yönelik saldırıların fırsatı haline getiriliyor. İşçilerin kıdem tazminatının fonla, kamu emekçilerinin iş güvencesinin son kırıntılarının esnek, performansa dayalı çalışmayla, kamusal emeklilik ve sosyal güvenlik hakkımızın ise üç yıl süreli zorunlu Bireysel Emeklilik Sistemi ile yok edilmesi hedefleniyor.
Değerli Dostlar,
KESK olarak “Krizin Bedelini Emekçiler Değil, Krizi Yaratanlar Ödesin” kampanyamızın broşüründe tüm emekçilere basit bir soru sorduk. Ben aynı soruyu sizlere sorarak cevabınızı duymak istiyorum.
Ailenizle birlikte bir restorana gittiğinizi düşünün. Sınırlı bütçenize bakıp menüden en düşük fiyatlı yemekleri sipariş veriyorsunuz. Restoranın en manzaralı bölümünde, en büyük masada oturanlar garsonu çağırıp “ne var ne yoksa getir, donat masayı” diyorlar. Tıksırıncaya kadar yiyor içiyorlar. Sonra restoran sahibi ile tokalaşarak çıkıp gidiyorlar. Biraz sonra siz de hesabı istiyorsunuz. Önünüze bol sıfırlı bir hesap geliyor. “Bu hesap bizim değil, biz sadece bir çorba içtik” diye itiraz ediyorsunuz. Garsonla tartışmanız devam ederken restoran sahibi geliyor. “Hesapta bir yanlışlık yok. Az önce kalkan masanın hesabını da sizin hesaba ekledik. Tamamını siz ödeyeceksiniz” diyor.
Değerli dostlar siz bu hesabı öder misiniz?
Dostlar, ne yazık ki bizler bu ülkenin emekçileri ve yoksullaştırılmış halkı olarak yıllardır sömürü ve yağma düzeninden beslenenlerin faturasını ödedik. Ödemeye de devam ediyoruz.
Birbirinin kopyası, toplumsal cinsiyet eşitliği körü bütçelerde, adaletsiz vergi sisteminde fatura hep bize kesildi. Hepimizin birikiminin ürünü KİT’lerin yok pahasına satılmasında, özelleştirilmesinde fatura bize kesildi. Geçsek de geçmesek de hazine garantisi verilen köprülerin, otoyolların, hizmet alsak da almasak da ‘müşteri’ olarak görüldüğümüz devasa şehir hastanelerinin faturası bize kesildi. Piyasaya açılarak tasfiye edilen kamunun tüm yükünü omuzlarımıza yıkan, güvencesizliği yayan her adımda faturanın adresi yine biz olduk. Gerekli önemler alınmadığı için Soma’dan Ermenek’e, Torunlar’dan 3. Havalimanı’na, tersanelerden limanlara, madenlerden inşaatlara kadar göz göre göre davetiye çıkarılan iş cinayetlerinde fatura bize kesildi. Ekmek kadar ihtiyacımız olan demokrasinin, hukukun, adaletin, barışın sağlandığı bir ülke özlemimizi bastıran, hak arama yollarımızı kaptan güvenlikçi politikalarla, insan hakları ihlalleriyle, darbelerle, sıkıyönetimle, KHK’lerle OHAL’le, OHAL’i kalıcı hale getiren otoriter baskıcı rejimle fatura hep bize kesildi. İsyan etmemizi, değiştirmemizi engellemek, şükür pedagojisiyle bizi teslim almak için dinselleşme seferber edildi. Sendikal hak ihlalleri ile OHAL-KHK’leriyle, sorgusuz sualiz ihraçlar, açığa almalar, sürgünlerle fatura hep bize kesildi. Kocaya, babaya, ağabeye, eşe, sevgiliye bağımlı kılınan, “çalışırsanız erkekler evlenip kendisine bakacak kadın bulamaz” diyerek ekonomik bağımsızlığı elinden alınmak istenen, tüm bakım yükü sırtına yüklenen, özne bile sayılmayan, üretim ve yeniden üretim emeği sömürülen, hiçe sayılan, işsiz bırakılan biz kadınlara en ağır fatura çıkarıldı. Doğayı talan eden, yaşam alanlarımızı yok eden ranta dayalı betonlaşmanın, çarpık kentleşmenin faturası bize kesildi.
Değerli Dostlar,
Bugün bu faturaların bedelini, dişimizle tırnağımızla verdiğimiz mücadeleyle kazandığımız tüm haklarımızın, kazanımlarımızın teker teker elimizden alınmasıyla, işsizlikle, yoksullukla, güvencesizlikle ödemeye devam ediyoruz.
Tüm bunlara rağmen bugün karşımız geçip ‘hepimiz aynı gemideyiz, milletçe fedakarlık yapma zamanı’ nutukları atanlara sesleniyoruz.
Evet, hepimiz aynı gemideyiz. Ancak biz yıllardır emeğimizin karşılığını almadan, kazan dairesinde kölece çalışarak geminin yol almasını sağlarken birileri o geminin özel kamaralarında lüks bir hayat sürdü. Biz yoksullaşırken onlar gemiciklerine yenilerini ekledi. Bizim güverteye çıkıp bir nefes almamız bile çok görüldü.
Bu gemi hala ayakta ise bizim sayemizde ayakta. Biz bu geminin yol alması için işimizden, ekmeğimizden, canımızdan fazlası ile fedakarlıkta bulunduk. İktidarların bir müptela gibi vazgeçmediği neoliberal politikaların faturasını fazlası ile ödedik. Bizim bu düzene borcumuz yok. Tam tersine yıllardır hep kaybedenler olarak alacağımız var.
Ülkede yaşanan krizin faturasının kesileceği doğru adres “ülkeyi şaha kaldıracağız” deyip uçurumun kıyısına sürükleyen neoliberal politikalarda ısrar edenler ve bu politikalardan nemalanarak küplerini dolduran, her krizden büyüyerek çıkan %1’dir.
Biz bu ülkenin emekçi kesimleri, yoksullaştırılan halkı olarak artık nefes almak istiyoruz. Başkalarının donattığı masanın hesabını ödemeye, %1’in yarattığı krizin faturasının %99’a yıkılmasına artık yeter diyoruz. Bu gemide herkesin eşit, özgür bir biçimde barış ve huzur içinde, insanca yaşamasını istiyoruz.
Bunun için;
* Elektrik, doğalgaz, su, akaryakıt, ekmek, toplu taşıma gibi temel ihtiyaçlara yapılan zamların geri alınmasını, zam yapılmamasını, * Tüm yükü emekçilerin sırtına yıkan vergi adaletsizliğine son verilmesini, *Kriz bahanesi ile yaşanan işten çıkarmalara, ücretsiz izinlere son verilmesini, *Rekor üstüne rekor kıran enflasyon karşısında başta asgari ücret olmak üzere ücretlerimizde-maaşlarımızda yaşanan erimenin gerçek enflasyona göre satın alma gücümüzdeki azalma ve ekonomik büyüme oranları dikkate alınarak telafi edilmesini, *Hem Yeni Ekonomi Programındaki hem de Merkez Bankasının yenilediği enflasyon hedefleri ile hükmünü çoktan yitirdiği tescillenen toplu sözleşmenin derhal yenilenmesini, * Kamuya alımlarda eşitsizliği artıran, torpilin, kayırmanın, kadrolaşmanın önünü açan mülakat, sözlü sınav, güvenlik araştırması ve arşiv kaydı uygulamasına son verilmesini, * Emeğin haklarını yok eden KHK’lerin iptal edilmesini, *OHAL KHK’ları ile herhangi bir hukuki delil ve mahkeme kararı olmadan işinden ekmeğinden edilen tüm kamu emekçilerinin işine iade edilmesini, *Kamu emekçilerinin iş güvencesini ortadan kaldırmayı hedefleyen her türlü güvencesiz istihdam uygulamasına son verilmesini, *Kadınların sürekli, güvenceli işlerde istihdam edilmesinin önündeki tüm engellerin kaldırılmasını, toplumsal cinsiyet eşitliğine duyarlı bütçe hakkının hayata geçirilmesini, * Herkese güvenceli iş ve güvenli gelecek sağlanmasını istiyoruz.
Bu talepler sadece burada bulunanların değil, krizin faturası yıkılmak istenen milyonların, %99’un talepleridir.
Değerli dostlar, bizim sesimizi duymamakta ısrar edenlere buradan hep birlikte güçlü bir şekilde cevap verelim mi?
Kamu emekçileri, işçiler, emeklikler, asgari ücretliler, gençler, kadınlar hepinize soruyorum.
Siz hiçbir payınızın olmadığı bu krizin faturasını ödeyecek misiniz?
Bu cevap sadece İzmir Gündoğdu Meydanı’nın değil, milyonların, %99’un cevabıdır.
Değerli Dostlar,
Sözlerimizi tamamlarken; insanca bir yaşam, güvenceli iş, güvenli gelecek mücadelemizin önündeki engelleri aşmanın tek yolunun emek karşıtı, sermaye dostu düzenin değişmesinden geçtiğini vurguluyoruz.
Hepimiz biliyoruz ki yüzünü sermayeye sırtını emekçilere dönen bu düzen kendiliğinden değişmeyecek.
Üzerimize çöken karanlık bulutları dağıtarak emeğin, barışın, kardeşliğin dünyasını yakınlaştıracak, laik, demokratik bir ülkeyi kuracak yegane güç bizleriz.
Emeğimizi hedef alan saldırıların dalga kıranı bizleriz. Emeğin birliği ve halkların kardeşliği için, bilimden yana, aydınlık bir gelecek için umut biziz.
Yeter ki, kol kola omuz omuza olalım. Yeter ki dünyanın en büyük ailesi olarak bizi bölmeyi, parçalamayı hedef alan oyunları boşa çıkaralım, birbirimize daha fazla kenetlenelim.
Yeter ki, yaşadığımız bu güzelim ülkeye özlenen baharı, beklenen aydınlığı getirmek için birlikte mücadele edelim.
Hepinizi KESK Yürütme Kurulu adına tekrar sevgi ve dostlukla selamlıyorum.
